ورزشهای مناسب برای درمان روده
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۹۳۷۹۹
سندروم روده تحریکپذیر یک عارضه در برخی ورزشکاران به ویژه در بانوان ورزشکار است که غالبا با رعایت یک رژیم غذایی سالم و انجام ورزش منظم میتوان آن را کنترل کرد.
به گزاش ایران اکونومیست، سندروم روده تحریکپذیر یک اختلال گوارشی به شمار میرود که در دختران ورزشکار با شیوع نسبتا بالا دیده میشود و مشخصه آن تغییر در اجابت مزاج و درد شکمی مزمن است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تظاهرات بالینی
در اغلب موارد بیماران دچار درد شکمی همراه با تغییر مزاج به صورت یبوست و اسهال یا هر دو به شکل متناوب میشوند.
در چه مواردی علائم تشدید میشود؟
نوع تغذیه در تشدید علائم موثر است و بسیاری از مواد غذایی مانند حبوبات، گندم، محصولات لبنی و نوشیدنیهای گازدار که باعث تشدید علائم میشود، گزارش شده است.
استرس و اضطراب
غالبا افرادی که استرس بیشتری دارند، علائم و نشانههای بدتر یا شدیدتری را تجربه میکنند.
ورزش و سندروم روده تحریکپذیر
شواهدی وجود دارد که نشان میدهد فعالیت بدنی ممکن است علائم روده تحریکپذیر را کاهش دهد. در یک مطالعه گسترده محققان دریافتند که انجام ورزش باعث کاهش شدت علائم در بیماران روده تحریکپذیر می شود و از طرفی نداشتن یا کم بودن فعالیت بدنی منجر به تشدید علائم بیماران میشود. همچنین چندین مطالعه دیگر در این زمینه انجام شده که موارد فوق را تایید کرده است. در یک مطالعه دیگر نیز نشان داده شده که یوگا به طور علمی علائم را در افراد مبتلا به روده تحریک پذیر کاهش میدهد.
چگونه ورزش به کمک سندروم روده تحریکپذیر می آید؟
استرس یک علت اصلی روده تحریکپذیر است و انقباضات کنترل شده و منظم روده بزرگ باعث میشود غذا در روده حرکت کند، بنابراین در زمان استرس این انقباضات باعث دل درد بیماران میشود و انجام فعالیت منجر به کاهش استرس و بهبود کارکرد رودهها خواهد شد. همچنین در بیمارانی که دارای علائم یبوست هستند، ورزش علاوه بر ارتقای سطح تناسب اندام باعث کاهش یبوست میشود.
یبوست
اخیرا در تحقیقات به عمل آمده نشان داده شده در بیمارانی که ۳۰ دقیقه در روز و پنج روز در هفته ورزش معمولی انجام دادند در مقایسه با گروه بدون حرکات ورزشی، علائم یبوست کاهش زیادی داشته است.
خواب
کم خوابی و استرس باعث تشدید بیماری روده تحریکپذیر و فعالیت بدنی منجر به به بهبود اختلال بیخوابی میشود و در مجموع هنگامی که به طور منظم ورزش میکنید، سبک زندگی به سمت عادات سالم تغییر میکند که منجر به اجتناب از مصرف مواد غذایی تحریکی نیز خواهد شد.
یک زندگی مناسب معمولا یکی از مراحل اولیه در درمان روده تحریکپذیر و ورزش کردن بخش مهمی از این درمان است؛ در کل ورزش کردن سلامتی را افزایش میدهد و هر گونه راههایی که سلامت را ارتقاء دهد به طور کلی علائم بیماری روده تحریک پذیر را کاهش میدهد.
ورزشهای مناسب روده تحریک پذیر
اگر اصلا سابقه ورزش ندارید، پیادهروی گزینه خوبی است و حتی پیادهروی اگر منظم انجام شود میتواند استرس را مدیریت و حرکات روده را تقویت کند. حرکات کششی برای کاهش درد شکمی مناسب و یوگا ورزش مناسب حرکات کششی است و این کار باعث تقویت عضلات میان تنه، کاهش استرس و کمک به خارج کردن گازهای معده و کاهش درد شکم میشود.
دوچرخهسواری در جادههای مسطح و دوچرخهسواری ثابت علاوه بر افزایش تناسب اندام منجر به تقویت روده و آزادسازی ماده شیمیایی آندورفین نقش مهمی در مدیریت استرس و کاهش علائم بیماری دارد. شنا و دویدن احساس نفخ را در مبتلایان به طرز شگفت انگیزی کاهش میدهد.
در پایان باید خاطرنشان کرد سندروم روده تحریکپذیر یک عارضه شایع در بانوان ورزشکار است و غالبا با رعایت یک رژیم غذایی سالم و انجام ورزش منظم میتوان آن را کنترل کرد و توصیه میشود فعالیت بدنی منظم داشته و سعی کنند حداقل سه تا پنج روز در هفته به مدت 20 تا 60 دقیقه فعالیت داشته باشد و حتی حرکات ملایم مانند راه رفتن یا دویدن آرام و انجام ایروبیک میتواند مفید باشد.
منبع: خبرگزاری ایسنا
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: سندروم روده تحریک پذیر فعالیت بدنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۹۳۷۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امکان تشخیص اماس زودرس با آزمایش خون
دادههای یک مطالعه جدید نشان میدهد نشانگر اولیه «مولتیپل اسکلروزیس» یا «ام اس» میتواند به پزشکان کمک کند تا بفهمند چه کسی در نهایت طعمه این بیماری «دژنراتیو عصبی» میشود.
به گزارش ایسنا، متخصصان در تاریخ ۱۹ آوریل در مجله Nature Medicine گزارش دادند در یک مورد از هر ۱۰ مورد ابتلا به ام اس، بدن سال ها قبل از شروع علائم، شروع به تولید مجموعه مشخصی از آنتی بادی ها در خون میکند.
متخصصان دریافتند این الگوی آنتی بادی ۱۰۰ درصد تشخیص ام اس را پیش بینی می کند. هر بیمار حامل این مجموعه از آنتی بادی ها به ام اس مبتلا شد.
آنها امیدوارند این آنتی بادی ها روزی مبنای یک آزمایش خون ساده برای غربالگری ام اس باشند.
دکتر «مایکل ویلسون»، متخصص ارشد مغز و اعصاب از دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) گفت: در چند دهه اخیر، حرکت در زمینه درمان ام اس جدیتر و قویتر صورت گرفته است.
ام اس زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی مرکزی حمله میکند و به غلاف محافظ اطراف رشتههای عصبی به نام میلین آسیب میرساند. این امر سیگنالهای ورودی و خروجی مغز را مختل میکند و باعث بروز علائم مختلفی میشود که حواس را مختل کرده و بر توانایی حرکت تأثیر میگذارد.
برای این مطالعه، متخصصان نمونه های خون گرفته شده از ۲۵۰ بیمار مبتلا به ام اس را که قبل و بعد از تشخیص آنها جمع آوری شده بود، غربالگری و آنها را با نمونه خون افراد سالم مقایسه کردند.
متخصصان تصور میکردند با مشاهده اولین علائم بیماری در بیماران ام اس، شاهد جهش در آنتیبادیها خواهند بود.
در عوض، آنها دریافتند که ۱۰ درصد از بیماران ام اس سال ها قبل از تشخیص، سطوح بالایی از آنتی بادی های اتوآنتی بادی - آنتی بادی هایی که می توانند به خود بدن حمله کنند – داشتند.
به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث ام اس در ۹۰ درصد دیگر بیماران می شود، اما متخصصان بر این باورند که آنها اکنون یک علامت هشدار اولیه قطعی مبنی بر بروز این بیماری، دارند.
علائم ام اس می تواند حاد یا مزمن باشد و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. مهم این است که از علائم مختلف این بیماری آگاه بود. علائم بیماری ام اس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشکلات حرکتی مانند احساس خستگی یا ضعف هنگام راه رفتن، صحبت کردن یا بلعیدن
- گزگز یا بی حسی در اندام ها
- اختلال عملکرد مثانه و روده
- اختلال شناختی
- تغییرات خلقی یا افسردگی
- لرزش یا اسپاسم
- سرگیجه
- اختلال بینایی
در موارد شدید، افراد مبتلا به اماس ممکن است دچار نابینایی و/یا فلج شوند.
در حال حاضر هیچ درمان شناخته شدهای برای اماس وجود ندارد. بنابراین، مدیریت علائم، فاکتوری ضروری برای داشتن یک زندگی سالم همراه با این بیماری است. پزشک ممکن است بسته به شدت علائم بیماری درمانهای استروئیدی، تزریق خون یا فیزیوتراپی را انتخاب کند.
کانال عصر ایران در تلگرام